Paskalya Adası olarak da bilinen Rapa Nui adasının halkı ve tarihi hakkında yapılan yeni bir araştırma, adanın tarih boyunca hiçbir vakit yıkıcı bir nüfus çöküşü yaşamadığını öneriyor. Pasifik Okyanusu’nda Güney Amerika anakarasından yaklaşık 3.700 kilometre uzakta yer alan bu adada yaşamış olan 15 şahıstan alınan tarihi DNA örneklerinin tahlili, ada sakinlerinin Amerika’ya 1300’lerde, yani Kolomb’un 1492’de kıtaya ayak basmasından çok daha evvel ulaştığını da öneriyor.
CNN’in aktardığı habere nazaran 800 yıl evvel Polinezyalı denizcilerin yerleştiği ve günümüzde Şili’nin bir modülü olan adada yüzlerce taştan yapılma baş heykeli yer alıyor. Ada, gizemli geçmişiyle uzun bir vakittir tarihçilerin ve araştırmacıların dikkatini çekiyor. Coğrafyacı Jared Diamond üzere birtakım uzmanlar, adayı sınırlı kaynakların tüketiminin yıkıcı nüfus azalmasına, ekolojik yıkıma ve iç savaşlar sebebiyle toplumun yok olmasına sebep olabileceğine dair bir ikaz olarak görüyor.
Ancak bu teori herkes tarafından kabul edilmiyor ve kimi tartışmalar yaşanıyor. Ayrıyeten arkeolojik ispatlar da Rapa Nui’nin küçük, lakin kendine yeten ve sürdürülebilen bir topluma konut sahipliği yaptığını öneriyor.
Yıkımın sembolü değilmiş
Bu yüzden araştırmacılar, en son çalışmada geçtiğimiz 400 yılda adada yaşamış olan ve kalıntıları şu anda Paris’te müzede tutulan 15 eski ada sakininin genomunu incelediler. Bu inceleme sırasında, nüfusun süratli bir düşüş yaşadığına dair rastgele bir işaret bulunmadı. Hatta tahlillere nazaran, adanın küçük nüfusu 1860’lara kadar sistemli bir halde artmaya devam etti ve bu noktada Peru’dan gelen köle yağmacıları adanın nüfusunun üçte birini zorla alıp götürdü.
Adanın kelamlı tarihi kıssaları ve günümüzde adada yaşayan halkın DNA’sı da bu durumu önerdiği için bunun büyük bir sürpriz olduğunu söyleyemeyiz. Kimi uzmanlar ve genel olarak halk, adanın büyük bir yıkıma uğradığına dair teorilerden vazgeçmek istemese de, yapılan bu son DNA incelemesi adanın geçmişi hakkında artan ispatların ortasına katılmış durumda.
