Yargıtay’dan boşanma davasında dikkat çeken karar: Af olarak değerlendirilemez!

İçtihat Bülteni Uygulaması’ndan edinilen bilgiye göre, Taraflar arasındaki boşanma davasından dolayı yapılan ve Yargıtay 2. Hukuk Dairesi’ne kadar uzanan yargılamada kanser hastası olduğu öğrenilen davacı bayan, davalının sistemli bir işi olmadığını, ekonomik şiddet uyguladığını, tehdit ve hakaret ettiğini ileri sürerek tarafların boşanmalarını, velayetin anneye verilmesini talep etti. Davalı ise davaya karşılık vermedi.

MAHKEME BOŞANMA DAVASINI REDDETTİ

İlk Derece Mahkemesi, tarafların davası devam ederken uzun bir mühlet bir ortada yaşadıkları, bu durumda tarafların karşılıklı birbirlerini affettikleri gerekçesiyle davanın reddine karar verdi.

İlk Derece Mahkemesi’nin kararına karşı müddeti içinde davacı bayanın vekil avukatı, af durumunun olmadığını, tarafların sözünde de bu durumun geçmediğini belirterek istinaf müracaatında bulundu.

İSTİNAF TALEBİ DE REDDEDİLDİ

Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi, davanın ret münasebetinin yöntem ve kanuna uygun olduğu münasebeti ile istinaf müracaatının asıldan reddine karar verdi.

Bölge Adliye Mahkemesinin bu kararına karşı mühleti içinde istinaf münasebetlerini tekrarlayarak temyiz isteminde bulundu.

YARGITAY AF OLARAK DEĞERLENDİRMEDİ

Boşanma evrakını temyiz incelemesi sonucunda ele alan Yargıtay 2. Hukuk Dairesi, evraka ait kararı bozdu.

Yargıtay 2. Hukuk Dairesi’ni kararında, “Toplanan delillerden ve dinlenen tanık beyanlarından, davacı kadının kanser tedavisi görmesi ve çocuklarına bakacak durumda olmaması sebebiyle dava açıldıktan sonra bir süre daha tarafların aynı evde yaşadıkları, bu durumda aynı evde yaşamanın zorunluluktan kaynaklandığı, bu durumun af olarak nitelendirilmesinin mümkün olmadığı anlaşılmaktadır.” denildi.

Kararda, “Eşlerin çocuklar için veya zorunluluktan dolayı bir araya gelmiş olmaları ortak hayatın yeniden kurulduğu anlamını taşımamaktadır.” sözlerini kullanıldı.