Yeni bir araştırma, su moleküllerinin birinci süpernovalardan sonra ortaya çıktığını ve kainatın düşünülenden çok daha erken periyotlarında var olduğunu gösteriyor. Pekala lakin bu ne manaya geliyor?
Nature Astronomy’de yayımlanan yeni bir araştırmaya nazaran, hayat için olmazsa olmaz kabul edilen su, evrenimizin düşünülenden çok daha erken devirlerinde var olmuş olabilir.
Bir araştırma takımı, birinci sefer erken cihandaki suyu modelledi. Araştırmacılar, yaşanabilir gezegenlerin, kainatın daha genç olduğu vakitlerde oluşmuş olabileceğini söylüyor. Simülasyonlarına nazaran, su molekülleri birinci süpernovalardan (yıldız patlamaları) sonra ortaya çıkmaya başladı. Süpernovalar, oksijen de dahil olmak üzere ağır elementlerin oluşumu için gerekli. Kimyasal formülü H2O olan sudaki “O”, oksijeni temsil ediyor.
Süpernovalar ve su oluşumu
Ekip, çekirdek çökme süpernovaları ve Pop III süpernovalarını inceledi. Çekirdek çökme süpernovaları, orta ölçüde ağır element üretirken, Pop III süpernovaları büyük ölçüde ağır metal yayar. Her iki olay da kozmosta su açısından varlıklı gaz kümeleri oluşturur.
Ekibin arXiv üzerinde yayımlanan ön baskı makalesine nazaran, bu ağır moleküler bulutlar, su açısından varlıklı olmanın yanı sıra ön gezegenimsi disk oluşumu için de uygun adaylardır. Araştırma, kainatın Büyük Patlama’dan yalnızca 100-200 milyon yıl sonra suya sahip olduğunu ve suyun birinci galaksilerin kıymetli bir bileşeni olduğunu gösteriyor.
Başka bir deyişle, ömrün temel yapı taşlarından biri, kozmosun çok erken basamaklarında yaygın olarak bulunuyor olabilir.
Erken cihandan gelen, zayıf ve uzak ışığı algılayabilen araçlar, uzmanların ömrün tarihini ve cihanın evrimini anlamalarına yardımcı olacaktır. James Webb Uzay Teleskobu üzere gözlemevleri bu vazife için kritik ehemmiyete sahip. Bu yeni müşahede araçları, gökbilimcilerin cihanın katmanlarını incelemesine ve birinci galaksilerin oluşumundan kimyasal bileşimlerine kadar vakit çizelgelerini çözmesine yardımcı oluyor.
Henüz Dünya dışında hayat keşfedilmemiş olsa da, bu cins simülasyonlar bilim insanlarının hayatın nasıl ortaya çıkmış olabileceğine dair anlayışlarını geliştirmelerine yardımcı oluyor.