Toynbee Döşemeleri: “Jüpiter’de Ölüleri Diriltmekle” ilgili gizemli plaketler ne anlama geliyor?

Amerika Birleşik Devletleri’nin pek çok yerinde ve hatta Güney Amerika’da, sokaklarda garip bir ileti taşıyan plaketler ortaya çıkıyor. Taşıdıkları bildiri ise epey garip: “2001 filmindeki Toynbee fikri Jüpiter gezegeninde ölüleri diriltiyor” yahut birbirleriyle bağımsız söz kümeleri olarak varsayılırlarsa “Toynbee Fikri/2001 Filmi/Ölü diriltme/Jupiter Gezegeni.”

Bu döşemelerin ya da plaketlerin tam olarak nereden geldiği, kimin oluşturduğu ve iletilerinin ne manaya geldiği net değil fakat gizemi çözmeye çalışan pek çok kişi bulunuyor.

Bu tuhaf plakalar Toynbee Döşemeleri olarak isimlendiriliyor ve aslında gezegenimizin sokaklarında görülmeye başlandıklarına dair birinci raporlar 1980’lere kadar uzanıyor. Yaygın olarak bir cins gerilla sokak sanatı olarak kabul ediliyorlar.

Ancak bilhassa bu son serinin en tuhaf özelliği, taşıdıkları iletinin neredeyse anlaşılmaz olması. “2001 filmindeki Toynbee fikrinin Jüpiter gezegeninde ölüleri diriltmesi” en yaygın olanı olsa da, kimileri Stanley Kubrick’e de gönderme yapıyor ve bu da döşemelerin 2001: A Space Odyssey (2001: Bir Uzay Destanı)

Toynbee Döşemeleri, ABD’de iki düzineden fazla eyalette ve taklitçiler tarafından yerleştirildikleri düşünülen Güney Amerika’daki birçok kentte ortaya çıktı. Döşemelerin yerleştirildikleri birtakım yerler, işlek bir kavşaktaki yaya geçidinin ortası üzere muhtemelen tehlikeli pozisyonları da içeriyor. Lakin, bu döşemelerin caddelerin ortasına yerleştirilmesi, geçen arabalardan de faydalanan farklı bir yaklaşım kullanıyor.

Toynbee Döşemeleri nasıl yapılıyor?

Resurrect Dead: The Mystery Of The Toynbee Tiles belgeselinin yapımcılarının söylediğine nazaran, öncelikle bu ileti esnek bir muşamba kesimi üzerine oyuluyor: “Bir sandviçin içini kaplayan ekmek üzere döşeme muşambasını kaplamak için iki kesim katranlı kağıt kullanılıyor. Muşamba birebir vakitte Elmer yapıştırıcısı ve asfalt çatlak dolgusu ile de kaplanmıştır. Karışımın tamamı daha sonra katranlı kağıtla gizlenerek bir kavşağın asfaltına serilir. Döşeme asfaltı çok az sıvılaştıran güneşin ısısıyla tabana ‘pişerek’ birleşiyor. Araba ve yaya trafiğinden kaynaklanan basınç, döşemenin yere daha fazla nüfuz etmesini sağlıyor. Katranlı kağıdın üst katmanı kalktığında, döşeme tabana derin bir formda gömülmüş oluyor ve caddeyi büsbütün tekrar kaplamadan kaldırmak imkansız hale geliyor.”