Still Wakes the Deep İncelemesi – Bir petrol platformu ve film gibi bir Lovecraft korku oyunu!

Korku oyunlarını da sevmeye başladık sanırım. Lakin her geçen gün bu cinste bizi şaşırtmayı başaracak yeni bir şey bulmak giderek zorlaşmaya başladı. Bizi germek için “Jump Scare”lere bel bağlamış cinsler, elimizde silahların olduğu daha aksiyon odaklı olanlar ve olağan ki düşmanımızın çok üstün olduğu ve onunla yüzleşmenin kesin vefat manasına geldiği zımnilik oyunları. Hepsine aşina oldukm artık. Lakin, Still Wakes the Deep’i oynadıktan sonra, onu bu cinslerden hiçbirine oturtamadık. Daha çok, bir endişe sineması izleme hissinden bahsediyoruz. Bir senaryo ortaya konuyor, kahramanlarla tanışıyorsunuz ve onlar hayatlarını kurtarmaya çalışırken farkında olmadan her şey etraflarında yıkılıyor. Etkileşimli bir sinema üzere.

Aslında bir nevi yürüme simülatörü lakin biz bu terimi kullanmayı sevmiyoruz. Zira bu eğlenceli bir çeşit olsa da yıllar içinde tıpkı vakitte aşağılayıcı bir formda de kullanılıyor. Etkileşimin birçoklarının senaryolar boyunca yürümeye indirgendiği ve bu sırada kıssayla ilgili yeni ayrıntılar keşfedilen anlatı tecrübelerini söz ediyor. What Remains of Edith Finch, Gone Home, The Stanley Parable ya da Firewatch oyunlarında olduğu üzere. İngiliz geliştirici The Chinese Room da Dear Esther, Everybody’s Gone to the Rapture ve Amnesia: A Machine for Pigs gibi sevilen oyunlarla bu türde yıllardır güçlü bir şekilde yer alıyor.

Yarı Lovecraft, yarı Stephen King
Çok rahat bir şekilde söyleyebiliriz ki bu oyun The Chinese Room’un en güzel oyunu, hem de açık orta. Hem teknik hem de ritm açısından, oyun bir sinema üzere senaryolaştırılmış; tansiyon, terör, dram ve aksiyon, her şey var. Bizi her anda meşgul eden bu senaryo bildiğimiz her şeyden uzak bir petrol platformunda geçiyor. Baş kahramanımız Cameron “Caz” McLeary’nin aslında polisten saklandığı ve hatta bu uğurda ailesini geride bırakıp çalışmak için geldiği bir platformda.

Oyun bizi 1975 yılına götürüyor ve burada İskoçya kıyılarındaki Beira D petrol platformunda çalışan bir personel olarak oynuyoruz. Açıklanamayan bir olaydan sonra tüm bağlantı çizgileri kesiliyor ve tüm çıkışlara ulaşmak imkânsız görünüyor, bu yüzden mürettebatın geri kalanını bulmalı ve platformu ele geçiren doğaüstü dehşetten ne değerine olursa olsun kurtulmaya çalışmalısınız. Bariz nedenlerden ötürü daha fazla detaya girmeyeceğiz ki sürprizler bozulmasın. Lakin tekrar de, Still Wakes the Deep’in her şeye nüfuz eden ve o olmadan tecrübenin anlaşılamayacağı Lovecraft vari bir dokunuşa sahip olduğunu eklemeden geçemeyeceğiz.

Bir kaygı sinemasında oynamak gibi
Başta da belirttiğimiz üzere, Still Wakes the Deep her şeyden evvel sinematik bir tecrübe hissetmenizi istiyor, olağan ki bir oyun oynamanın avantajlarıyla birlikte, kendinizi süratli bir halde kahramanın yerine koyabiliyorsunuz. Kıssa boyunca, Caz’ın geçmişinin kesimlerini, iş arkadaşlarıyla nasıl bağlantı kurduğunu yahut onu nasıl etkilediğine şahit oluyoruz. Oyun boyunca, bir sonraki amacımızı takip ederek ilerliyoruz. Lakin oyun içinde rastgele bir gösterge ya da gibisi bir arabirim olmadığını belirteyim. Ne keyifli ki bize rehberlik edecek olan meşhur sarı boya ile işi kolaylaştırıyor. Şahsen, bunu can sıkıcı bulmadık, tecrübeden uzaklaştırdığını da düşünmüyoruz. Tekrar de farklı düşünenler için The Chinese Room, bu işaretleri devre dışı bırakma seçeneğiyle yakında bir yama geleceğini de doğruluyor.

Karakterimizle çok akıcı bir formda hareket edebiliyoruz ve merdivenleri tutma, kapakları açma yahut kollara basma mekaniği epey kolay. Karakterimiz zıplayabiliyor ve ilerlemek için etraftaki çıkıntılara tutunabiliyor. Oyun tecrübesinin geri kalanı, yeni alanların kilidini açmak için bir şeyleri tamir etmekle ilgili. Karakterimiz petrol platformunda elektrikçi, bu yüzden tornavidasıyla neredeyse her şeyi yapabiliyor: panelleri açmak, asansörleri onarmak ve mürettebat üyeleriyle tekrar bir ortaya gelmek ve sahanın şimdi keşfedilmemiş yeni kısımlarının kilidini açmak gibi… Gerçek şu ki, mekanikler çok yeterli cilalanmış ve kusursuz hissettiriyor.

Erkekliğin %99’u kaçmaktır
Elbette yakalanmamamız gereken zımnilik alanlarından hissemize düşeni alıyoruz. Temel olarak The Chinese Room, gizlice girmemiz gereken, yavaş yavaş ilerlememiz gereken ve düşmanlar bizi görmediğinde bizi tespit etmemeleri için saklanma yerleri olan alanlar tasarlamış. Kendimizi savunmanın hiçbir yolu yok. Bu kısımlarda ayrıyeten bir sonraki saklanma yerine ilerlemek için birkaç saniye vakit kazanmak için dikkat dağıtıcı olarak kullanabileceğimiz objeler bulunuyor. Oyun istediği tansiyonu çok başarılı bir formda yaratıyor, bu açıdan The Chinese Room’u takdir etmek gerek.

Ölüm kalım durumundan kaçmak zorunda kalmanın gerilimi yetmezmiş üzere, platformu istila etmeye başlayan ve önüne çıkan her şeyi adeta dönüştüren bu varlık, saatler ilerledikçe oyun alanını neredeyse tanınmaz hale getiriyor. Platformun geçirdiği dönüşüm ve koridorlardan geçerken duvardaki deliklerden geçmeye başlamamız kayda bedel. Kahramanın baskısı fizikî olarak gördüklerimize de yansıyor ve tam da bu dehşetlerden birine direkt baktığında Caz’ın görüşü bulanıklaşıyor. Tüm bu mekanikleri, sinematik odaklılığı, zenginleştirici ve etkili konuşmaları ve her zaman ilerlemenizi isteyen hikâyeyi bir araya getirdiğinizde, özellikle de ilk saati geçtikten sonra oynamayı bırakmanın çok zor olduğunu göreceksiniz.

Tam bir görsel işitsel başyapıt
Still Wakes the Deep’in çözünürlük ve grafik düzeyi çok düzgün bir düzeyde. Oyunu denediğimiz Xbox Series S’te oyun hem 30 fps’de Kalite ayarında hem de 60 fps’de Performans ayarında çok âlâ çalışıyor. Platformun ve her şeyden evvel etrafın temsili etkileyici. İç yerde bile bir dalga ve dalgalanma sistemi yaratan su, fırtınalar, ipleri ve kumaşları hareket ettiren rüzgar, tam manası ile bir görsel ve işitsel şenlik. Bizi gizemli ve ürkütücü öyküsünün içine büsbütün çekmeyi başarıyor.

Ses de hiç üzücü değil. Daha endişe merkezli kısımlarda ensemizdeki tüyleri diken diken etmeye ve bizi her an diken üstünde tutmaya yardımcı oluyor. İskoç aksanlı ses oyunculuğu kusursuz hatta bazen altyazı olmadan anlamak güç olsa da, oyuna gerçekçi bir dokunuş katıyor. Still Wakes the Deep’i baştan sona tamamlamamız 6 saatimizi aldı. Bize kalırsa, hayli kâfi bir uzunluk. Çok sinematik, sürükleyici bir tecrübe ve nasıl sonuçlanacağını görmek için bizi daima tetikte tutuyor.

Sonuç
Tıp olarak daha çok bir yürüme simülatörü üzere dursa da ondan çok daha fazlası olduğunu belirtmemiz gerek. Güçlü görseller, inanılmaz sesler, sizi daha fazlasını bulmaya teşvik eden bir dinamizm ve sizi yakalayan aksiyonun birleşimi, Still Wakes the Deep’i bugün bulabileceğiniz en iyi sinematik tarz oyunlardan biri haline getiriyor.

Neredeye Cthulhu mitlerine ve benzerlerine yakın, sanki yarısı Lovecraft’tan, yarısı Stephen King’den gelmiş üzere duran bir öyküye sahip. 99 üretimi Mavi Endişe (Deep Blue Sea) üzere suya yakın sinemaların aksiyonuyla The Thing üzere endişe sinemalarının karışımı üzere. Son devirde oynamaktan büyük keyif aldığımız ve katiyetle tavsiye edebileceğimiz bir oyun. Üstelik çıktığı birinci günden Xbox Game Pass’e eklendiği için denemek de ücretsiz.

85

Yayıncı Secret Mode
Geliştirici The Chinese Room
Platform Xbox Series S/X, PC, PS5
Tür Macera oyunu
Web https://stillwakesthedeep.com/