Paris Olimpiyatları’nın çok konuşulan mor pisti, Dünyanın en hızlılarından biri olarak tanımlanıyor. Fakat asıl sırrı, sahip olduğu beklenmedik bir bileşende yatıyor.
Paris Olimpiyatları’nın dikkat cazibeli mor pisti, aktifliğin en ikonik özelliklerinden biri haline geldi. Göz alıcı renginin ötesinde, bu pist Olimpiyatlar için yapılan en süratli pistlerden biri olarak kabul ediliyor ve şaşırtan bir materyal içeriyor.
Bu yenilikçi tasarım, Paris Olimpiyatları’nın sürdürülebilirlik konusundaki taahhüdünün bir kesimi. Klâsik olarak, atletizm pistleri dayanıklılığı artırmak için kalsiyum karbonat kullanıyor ve bu çoklukla etrafa ziyan veren madencilik yoluyla elde ediliyor. Fakat, değerli bir alternatif kaynak var: Kabuklu deniz eserleri; örneğin midye, istiridye ve karides kabukları… Her yıl, bu kabukların 10 milyon tonundan fazlası çöp alanlarına gidiyor.
Bu duruma tahlil getirmek için, spor tabanları üreticisi Mondo, balıkçılık kooperatifi Nieddittas
Nieddittas’a nazaran süreç, 60.000 km yol yapan Euro 4 dizel bir aracın emisyonlarının dengelenmesine muadil ve “onlarca ton” kabuğun çöplüklere atılmasını önlüyor. Geliştirme süreci üç yıl sürdü ve sonuç olarak sürdürülebilir bir pist elde edildi.
Yüzde 2 daha süratli bir pist
Ayrıca bu pist, 2020 Tokyo Olimpiyatları’ndaki pisten %2 daha süratli olarak bedellendiriliyor. Sırrı, yüzeyin altında yatıyor; mor renk dikkat cazip olsa da asıl fark pistin dizaynında. Klâsik petek hücreleri yerine, yeni pistte enerjiyi daha düzgün emip geri döndüren ve suratı artıran eliptik formlar bulunuyor.
Pist tasarımı performansa yardımcı olsa da sportmenlerin başarısı hala idmanlarına ve maharetlerine bağlı. Paris Olimpiyatları’nın mor pisti hem atletik performans hem de çevresel sürdürülebilirlik açısından ileriye hakikat atılmış değerli bir adımı temsil ediyor.