Kalkınmanın şafağında gelen darbeler tesadüf mü? Demokrasinin zaferi

1950’li yıllardan beri Türkiye ne vakit global iktisatta kelam sahibi olacak bir kalkınma planlamaya başlasa, darbelerin peşi sıra gelmesi tesadüfle açıklanabilir mi?

Kalkınmanın şafağında gelen darbeler tesadüf mü? Demokrasinin zaferi
Yayınlama: 15.07.2024
A+
A-

Kurtuluş Savaşı’nın akabinde Türkiye için artık kalkınmak ve sanayileşmek olmaz­sa olmaz bir ehemmiyete sahipti. Ancak ne vakit bir eşik at­lanacak olsa bir grup şer odakları ülkeyi engelliyor­du. 1970’li yılların başında elektrik elektronik bölümü başta olmak üzere tüm sa­nayi kollarında silikon dev­riminin rüzgarı esiyordu. Fakat Türkiye bunu kaçırı­yordu.

Yeniliklerin kaçırılması yüksek ithalat, yüksek gir­di maliyetleri derken her 10 yılda bir devalüasyon ya­şayıp, tekrar tekrar yıkılan, kaygan bir yere sahip bir faturanın doğmasını sağlı­yordu. Pekala tüm dünya sili­kon ihtilaline entegre olur­ken Türkiye neden bu dev­rimi kaçırdı? Karşılık çok kolay idi, cuntacılar 15 Tem­muz 2016’da olduğu gibi 1970’li yıllarda ülkeyi darbe­lerle boğuyor, sıkı idare kararları ile ambargoların kıskacına giren bir sömürü iktisadının önünü açıyor ve son derece ağır bir komu­ta zincirine bağlı kamu ka­rarları ile ülkeyi bir bataklı­ğın tabanına çekiyordu.

Ekonomiyi çökertme operasyonu

Gelelim 15 Temmuz 2016 tarihine. O vakit da bir ihtilal var mıydı? 2016, global ölçekte yapay ze­ka insiyatifinin kurulması gerektiği, artık klasik iş kol­larının yerini yapay zeka tabanlı sistemlere bırakıla­cağının tartışıldığı tarihti. Ayrıyeten Çin’den Kanada’sı­na onlarca dev şirketin ya­tırım kararı aldığı Türki­ye’de kimi seçilmiş üniver­siteler muhteşem iletkenler ve kuantum işlemciler nok­tasında son derece kıymetli gelişmeleri birbiri gerisine duyuruyordu. Buna ek savunma sanayii alanında da adeta bir roket misali çı­kışa geçen Türkiye, vizyo­ner bir görünüm sergile­mesine ek artık izleyen değil siyaset belirleyen bir ülke olacağının sinyalini veriyordu.

İktisatta altın bir kural vardır. Üstatlar söyle bir yorum ile ülkelerin tam ba­ğımsızlığını da ölçmenin yolunu bulmuş. Derler ki “Her ülke ekonomik özgür­lüğü kadar tam bağımsız­dır.” İşte bu teori Türkiye ismine artık tıkır tıkır işliyor­du. Ta ki 15 Temmuz saba­hıyla birlikte Türk milleti iki gün boyunca ateşten gömlek giyene kadar. Mil­let iradesinin hiçe sayılma­sını karşı çıkan Türk milleti, azim ve iradesiyle bertaraf edip, demokrasinin zaferi­ni birinci günün şafağında ilan ediyordu.

Darbelerin akabinde kimler kaybedildi?

Türkiye darbelerin ardın­dan en başta nitelikli işgü­cünü kaybetti. Teknikerler, makine mühendisleri, mi­marlarını kaybetti Türkiye. Öğretmenini; hekimini avukatını, yargıcını savcısı­nı kaybetti Türkiye.

Yetme­di ahlaki bedellere sahip yüksek nitelikli mülki amir­ler ini kaybetti Türkiye. Yet­medi üniversite öğrencisi genç ve parlak beyinlerini kaybetti Türkiye. Yetmedi köy enstitülerini, koope­ratiflerini kaybetti Türki­ye. Yetmedi bayanlı erkekli fabrikalarda omuz omuza çalışan vasıflı personelini ve us­talarını göç vermek sure­tiyle kaybetti.

Yetmedi ağır sanayi müteşebbislerini, fotoğraf, heykel, müzik yapa­bilen sanatkarlarını, her şeye karşın güçlü yarınlar için sonuna kadar gazetecilik yapan birçok basın emekçi­sini kaybetti. Lakin bir tek şeyi kimse bizden söküp alamadı. Sarsılmaz vatan sevgimiz ve dünyada eşi gibisi olmayan dayanış­ma ruhumuz. Kriz anların­da vatanı için düşeni sırtına alıp, her şeye karşın iler­lemeyi bir görev sayan tüm yurttaşlarımızın demokra­si günü kutlu olsun.

Bir Yorum Yazın

Ziyaretçi Yorumları - 0 Yorum

Henüz yorum yapılmamış.