İnsanlar, bebekliklerini neden hatırlayamıyor?

Yeni bir araştırma, bebeklik devrinde yaşadıklarımızı hatırlamıyor olmamızın nedenini ortaya koyuyor. Üstelik, bebeklerin düşündüğümüz kadar unutkan olmadıklarını da, yeniden bu araştırma sayesinde anlıyoruz.

Çocukluk amnezisi

Çocukluk amnezisi, yani üç yahut dört yaş öncesi anıların unutulması, uzun yıllardır araştırmacılar için zorlayıcı bir mevzu olmuştur. Yale Üniversitesi’nden psikoloji profesörü ve çalışmanın baş muharriri Nick Turk-Browne, episodik hafızaların öbür insanlara anlatılabilir olmasının değerli bir özellik olduğunu belirtiyor. Lakin, konuşma yeteneği olmayan bebekler üzerinde bu cins hafızaların araştırılması kolay bir vazife değil.

Araştırma grubu, bu zorluğun üstesinden gelebilmek için yeni bir yaklaşım geliştirdi. Bebeklerin etraflarına bakma ve görsel uyaranlara reaksiyon verme yeteneklerini kullanarak, episodik hafızanın erken periyotlarda nasıl çalıştığını anlamaya çalıştılar. Çalışmada, bebeklerin beyin aktiviteleri işlevsel manyetik rezonans görüntüleme (fMRI) teknolojisiyle incelendi. Araştırmacılar, bebeklerin sırf birkaç görsele bakarak hafıza misyonlarını yerine getirme kapasitelerini test etti.

Bebeklerin hafızası ve hipokampüs aktivitesi

Araştırmaya nazaran, bebekler daha evvel gördükleri bir resmi tekrar tanıyabiliyorlar. Turk-Browne, “” diyor. Çalışma, bebeklerin episodik hafızalarının sorumlusu olan hipokampüs bölgesinin düşündüğümüzden daha etkin olduğunu ortaya koydu. Hipokampüs aktiviteleri, bebeklerin tanıdık bir görsele odaklandıklarında güçlendi.

Araştırma sonuçları, episodik hafızanın bebeklik devrinde kodlanmaya başladığını öne sürüyor. Bu tesir, bir yaşın üzerindeki bebeklerde daha bariz olsa da, incelenen tüm bebeklerde gözlemlendi.

Peki, tüm bu anıları neden hatırlamıyoruz?

Bulgular, kıymetli bir soruyu gündeme getiriyor: Şayet bebeklerin episodik hafızaları bu kadar erken devreye giriyorsa, bu anılar neden ileriki yaşlarda kayboluyor? Araştırmacılar, bu soruya kesin bir karşılık bulamamış olsalar da, kimi varsayımlarda bulunuyorlar. Bu hafızaların kısa vadeli olarak kodlanıp saklandığı ve daha sonra silinmiş olabileceği düşünülüyor.

Sonuç olarak, bebeklik anılarımızın kaybolması aslında gelişim sürecimizin doğal bir kesimi olabilir. Beynimiz, ileride işimize yarayacak daha büyük ve karmaşık bilgileri depolamak için eski anılara yer açıyor olabilir.