Esad’ın ‘insan mezbahası’nda endişeli bekleyiş! Yeraltından sesler geliyor ama ulaşamıyorlar

Başkent Şam’ın 30 kilometre kadar kuzeyinde, 1980’li yılların başında küçük bir kasabada kurulan hapishane, Esad ailesinin rejimlerine karşı çıkanları uzun vakittir tuttuğu bir yer. İnsan hakları kuruluşlarınca “insan mezbahası” ismiyle anılan Sednaya çok sıkı saklanan bir sırdı ve şu ana dek hapishanenin içinden hiç manzara hiç alınamamıştı.

15 BİN KİŞİ AZAP ALTINDA ÖLDÜ

Suriye İnsan Hakları Ağı, 2011’de Suriye’de iç savaşın başlamasının akabinde 157 binden fazla kişinin tutuklandığını açıkladı. Bunlar ortasında 5 bin 274 çocuk ve 10 bin 221 bayan da var. Ayrıyeten, bu mühlet zarfında 15 binden fazla kişinin azap altında öldüğü sav ediliyor.

İÇİNDE BEDEN PRESİ VAR

Hapishanelerden birinin içinden gelen yeni manzaralarda, kemikleri kırmak ve mahkumları infaz etmek için kullanılmış üzere görünen, ortaçağa has bir beden presi görülüyor.

72 FARKLI İŞKENCE

İnsan hakları ağı, rejimin 72 farklı azap usulünü belgeledi. Bunlar ortasında cinsel organları elektrikle kesmek yahut tartı asmak; yağ, metal çubuklar, barut yahut yanıcı böcek ilaçları ile yakmak; başları bir duvar ile hapishane hücresinin kapısı ortasında ezmek; bedenlere iğne yahut metal iğneler sokmak; tutukluları giysi, banyo, tuvalet imkanlarından yoksun bırakmak vb. yer alıyor.

“İNSAN MEZBAHASI” OLARAK NİTELENDİRİLİYOR

Şam’ın dışında bulunan bu yer, bir tepede yer alıyor ve 1,4 kilometrekarelik bir alanı kaplıyor. 2017 tarihli bir Uluslararası Af Örgütü raporu, Sednaya’da binlerce kişinin toplu olarak asıldığını tespit etti. Hapishane bu olayın akabinde, “İnsan Mezbahası” olarak nitelendirdi. Her hafta 20 ila 50 kişi, ekseriyetle pazartesi ve çarşamba geceleri öldürülüyordu. Memleketler arası Af Örgütü, Eylül 2011 ile Aralık 2015 ortasında 5 bin ila 13 bin kişinin idam edildiğini varsayım ediyor.

SESLER GELİYOR LAKİN ULAŞAMIYORLAR

Esad rejiminin düşmesinin akabinde kaygı sinemalarını andıran bu hapishanedeki yakınlarını aramaya giden Suriyeli sivillerin kaygılı bekleyişi ise sürüyor. Yeraltına kadar uzandığı varsayım edilen hapishanede içerideki mahkumların sesi duyulmasına karşın nerede olduklarına bir türlü ulaşılamıyor.