Bilim insanları, mantarların hudut sisteminden gelen sinyallere karşılık olarak hareket eden bir robot geliştirdi. Araştırma Science Robotics mecmuasında yayımlandı.
Bu yeni cins “biyohibrit” robot, denizyıldızına benziyor.
Beş bacağını kasıp ahşap bir tabanda ilerlerken pillerle çalışmıyor ya da prize takılı değil, bunun yerine mantarlardan gelen sinyallerle denetim ediliyor.
National Geographic’in bildirdiğine nazaran yeni robot, mantarlarla denetim edilen bir diğer tekerlekli robotla birlikte Cornell Üniversitesi araştırmacıları tarafından tabiattan esinlenen ve tabiatla bütünleşen robotlar yaratmak üzere geliştirildi.
“Biyohibrit robotik” olarak isimlendirilen bu alan, robotlar yaratmak için bitki, hayvan ve mantar hücrelerini sentetik materyallerle birleştiren nispeten yeni bir alan.
Fare nöronlarından yapılan minik biyohibrit robotlar yürüyebiliyor ve yüzebiliyor, denizanası hücreleri kullanılarak okyanus keşfi için yüzme robotları oluşturuldu ve sıçan kas hücrelerinden yürüyen ve dönebilen bir robot yapıldı.
New Atlas haber sitesine nazaran birkaç on yıllık insan mühendisliği, milyarlarca yıllık evrimle rekabet edemez, bu nedenle tekerleği tekrar icat etmek yerine tabiatın versiyonlarını sentetik sistemlere dahil etmek çoklukla daha güzeldir.
İKİ VERSİYONUNU İNŞA ETTİLER
Mantarlar, kök sistemleri olan miselyumları aracılığıyla gönderilen elektrik sinyallerini kullanarak algılar ve irtibat kurarlar. Böylelikle grup miselyumu direkt bir robotun elektronik aksamına yerleştirerek makineyi çalıştırmak için bu doğal sinyallerden yararlandı.
Araştırmacılar, miselyumdan gelen elektrofizyolojik aktiviteyi hakikat bir formda kaydeden, işleyen ve robotun anlayabileceği dijital bir sinyale dönüştüren bir elektrik arayüzü oluşturdu. Aktüatörlere gönderildiğinde robot, kendisi de ışık üzere çevresel değişikliklere cevap olarak sinyaller gönderen mantara karşılık olarak hareket ediyor.
Ekip bu biyohibrit robotların iki versiyonunu inşa etti. Biri nispeten kolay görünümlü tekerlekli bir ünite, oburu ise yumuşak bacaklı örümcek formunda. Her iki durumda da, hareket etmesi için bacaklara ya da tekerleklere sinyal göndermeden evvel ışığa ve başka uyaranlara karşılık verebileceği bir Petri kabı mantarı üstte oturuyor.
Her iki robot tipi de daha sonra üç deneyden geçirildi. Birinci olarak, robotlar misellerden gelen sinyallerdeki doğal daima artışlara nazaran hareket etti. İkinci deneyde, bilim insanları mantarların üzerine ultraviyole ışık tutarak hareket etme biçimlerini değiştirmelerini sağladı. Ve son olarak grup, robotu elle denetim etmeleri gerektiğinde mantar sinyalini büsbütün geçersiz kılabileceklerini gösterebildi.
“TOPRAK KİMYASINI ALGILAYABİLİR”
Şimdiye kadar test edilen tek direkt uyarıcı ışık olsa da, grup gelecekteki versiyonların kimyasal imzalar üzere birden fazla girdiyi içerebileceğini söylüyor. Buradaki fikir, canlı sistemlerin doğal olarak ışık, ısı ve basınç üzere birden fazla girdiye cevap vermede olağanüstü olduğu, sentetik versiyonların ise her biri için farklı, özel sensörlere gereksinim duyacağı.
Çalışmanın kıdemli muharriri Rob Shepherd, “Bu makale, robotların özerklik seviyelerini artırmak için çevresel algılama ve komut sinyalleri sağlamak üzere mantar krallığını kullanacak olanların ilki” dedi.
Shephard, “Gelecekteki robotlar için potansiyel, ekinlerde toprak kimyasını algılamak ve örneğin ne zaman daha fazla gübre ekleneceğine karar vermek, belki de zararlı alg patlamaları gibi tarımın aşağı yönlü etkilerini azaltmak olabilir” diye ekledi.
