Laos’taki bir mağarada yapılan hafriyat çalışmalarında, antik iklim değişikliği periyodundaki çağdaş insanın bölgeye yerleşimine dair değerli bulgular keşfedildi. Hafriyatlarda, 50 bin ila 30 bin yıl evvelki taban şartlarının yanı sıra, insan ve hayvan faaliyetlerine dair izler de ortaya çıkarıldı.
Laos’ta yapılan arkeolojik hafriyatlar sırasında keşfedilen bir mağara alanı, Güneydoğu Asya’daki en eski insan yerleşimlerine dair kıymetli deliller sunuyor. Çalışma, birinci insanların antik iklim değişikliği periyodunda bölgeye nasıl yerleştiğine ışık tutuyor.
Quaternary Science Reviews mecmuasında yayımlanan çalışmada, Laos’taki Tam Pà Ling mağarasında 52 bin ila 10 bin yıl evvelki taban şartları yine yapılandırıldı.
90 BİN YILLIK FOSİLLER BULUNMUŞTU
Daha evvel yapılan hafriyatlarda, mağarada 30 bin ila 90 bin yıl öncesine ilişkin insan fosilleri bulunmuştu; bu durum, çağdaş insanın bölgeye düşünülenden daha erken bir tarihte yayıldığını gösteriyor.
Ancak daha evvel yapılan hafriyatlarda çevreyi saran tortuların ayrıntılı tahlili yapılmamıştı.
Avustralya’daki Flinders Üniversitesi’nden araştırmacılar, mağaradan alınan toprağın mikroskobik tahlili ile geçmiş ortamlardaki değişiklikleri anlamaya çalıştı.
ASYA’DAKİ EN ESKİ İNSAN FOSİLLERİ
Bulgular, Güneydoğu Asya’daki en eski çağdaş insan fosillerinin hangi şartlar altında mağaranın derinliklerine yerleştiğini belirlemeye yardımcı oldu. Tahliller, evvelki hafriyatlarda gözden kaçan insan ve hayvan faaliyetlerine dair izleri de ortaya çıkardı, bu da tropikal şartlardaki çevresel değişikliklere ahenk sağlama hakkında daha fazla bilgi sağladı.
Araştırmalar, mağaranın 50 bin ila 30 bin yıl evvel uzun müddet ıslak kaldığını fakat su altında kalmadığını, ılıman iklimden nemli iklime geçiş yaptığını gösterdi.
Araştırmacılar, insan fosillerinin vakit içinde biriken gevşek tortularla mağaranın derinliklerine sürüklenmiş olabileceğini tespit etti.
Fosiller muhtemelen ağır yağış devirlerinde etraftaki yamaçlardan gelen sularla taşındı.
Ayrıca mağaranın yaklaşık 24 bin yıl evvel bir kuraklık devri yaşayıp kısa mühlet sonra ıslak ve ılıman şartlara geri döndüğüne dair işaretler de vardı.
“BENZERSİZ BİLGİLER ELDE EDİLMESİNE OLANAK SAĞLADI”
Çalışmada, mağaradaki şartların sık sık ıslak yere sahip ılıman bir iklimden mevsimsel olarak kurak hale gelen şartlara kadar büyük ölçüde dalgalandığı belirtildi.
Bölge muhtemelen daha kurak periyotlarda orman yangınları da yaşadı. Araştırmacılar, alternatif olarak mağarayı ziyaret eden insanların girişin içinde yahut yakınında ateş yakmış olabileceğini söyledi.
Çalışmanın müelliflerinden Fabrice Demeter, “Bu araştırma, ekibimizin Güneydoğu Asya’nın sürekli değişen orman örtüleri arasında ve değişken bölgesel iklim istikrarsızlığı dönemlerinde dağılan atalarımızın dinamikleri hakkında benzersiz bilgiler elde edilmesine olanak sağladı” dedi.