Uluslararası olarak yemekleriyle tanınan Singapur, Dünya’nın her bir yanındaki mutfakları benimseme ve kendine mahsus bir formda uyarlamasıyla ünlü bir mutfağa sahip. Lakin artık Singapur’un etkileyici menüsüne küçük olmasına karşın büyük bir değişiklik eklenmek üzere ve bu değişiklik, pek çok kişinin güzeline gitmeyecek.
Singapur Gıda Kurumu (SFA), bu hafta 20 böcek türünü satış ve tüketim için onayladı. Kurum, kent devletindeki besin tüccarlarına gönderilen bir genelgede, “SFA, derhal yürürlüğe girmek üzere, mevzuat açısından düşük kaygı taşıdığı değerlendirilen türlere ait böceklerin ve böcek ürünlerinin ithalatına izin verecektir. Bu böcekler ve böcek ürünleri insan tüketimi için veya gıda üreten hayvanlar için hayvan yemi olarak kullanılabilir” tabirlerine yer verildi.
Listede beş cırcır böceği türü, dört çekirge çeşidi; un kurtları ve dev gergedan böceği larvaları da dahil olmak üzere yedi tıp böcek larvası; iki tıp güve larvası; ipekböcekleri ve bal arısı larvaları bulunuyor.
Bu yeni “besinler” böcek yüklü bir diyeti tercih edenler için muhtemelen sevindirici olacaktır. Bu ortada böcek yemek aslında yeni bir şey de değil. 100’den fazla ülke, yaygın bir biçimde böcek tüketiyor ve hatta kimi şahıslar, yaklaşmakta olan iklim kıyametine karşı potansiyel bir tahlil olarak bu uygulamaya hakikat global bir değişim yapılmasını öneriyor.
Dünya Ekonomik Forumu’nun 2022 raporunda belirttiği üzere “Böcekler göz ardı edilen bir protein kaynağı ve iklim değişikliğiyle mücadelenin bir yoludur. Hayvansal protein tüketimimiz sera gazının ve iklim değişikliğinin kaynağıdır. Böcek tüketimi iklim değişikliğini birçok yönden dengeleyebilir.”
Elbette çoğumuz için böcek yemek bir yenilikten fazla çok berbat bir sürpriz olmaya devam ediyor. Lakin gastronomi dünyasına girmeye hazırlanan tüyler ürpertici sürüngenler, tüketicilerin güvenliğini garanti altına almak için tasarlanmış düzenlemelerle karşı karşıya kalacak. SFA, örneğin, “böceklerin Yetkili Otorite tarafından düzenlenen tesislerde yetiştirildiğine dair belgeli kanıt” gerektiren eserlerle birlikte “doğadan hasat edilemeyebileceğini” bilhassa vurguluyor.
