Adının aksine sevimli ve zararsız: Vampir kalamarlarla tanışın

Gerçekte olduklarından çok daha dehşetli gelen bir ada sahip olan vampir mürekkep balıkları bu durumun en güzel örneklerinden biri olabilir. Artık araştırmacılar, yırtıcı tabiatta bu ismi (Vampyroteuthis pseudoinfernalis) hak eden ikinci bir kalamar çeşidi buldular.

Daha evvel bulunan birinci çeşit (Vampyroteuthis infernalis) üzere, bu yeni vampir kalamar da hayatta kalmak için kimsenin kanını emmiyor. Ancak öykülerdeki vampirler üzere ışıktan hoşlanmıyorlar.

Yeni çeşit, genel olarak birinci çeşitle birebir “tasarıma” sahip üzere gözüküyor. Kolları ortasında koyu renkli ve pelerin gibisi bir ağ bulunuyor. Bu ağ, kalamarların pelerin takan vampirlere benzemesine sebep oluyor ve bu ismi almalarının gerisindeki sebeplerden biri bu. Lakin vampir kalamar sudan çıkarıldığında neredeyse hiç hayranlık uyandırmayan koyu jelatinimsi bir damlaya benziyor.

Araştırmacılar özgün V. İnfernalis’i 1903 yılında bir derin deniz araştırmasında keşfettiler. O vakitten beri öteki örnek adayları bulunmuş olsa da, hepsinin birebir tipten genç vampir mürekkep balıkları olduğu ortaya çıktı.

2016 yılında keşfedildi

Ancak Güney Çin Denizi Oşinoloji Enstitüsü araştırmacıları, vampir kalamarın ikinci tipini detaylarıyla anlatan yeni bir çalışma yayınladı. 2016 yılında Güney Çin Denizi’nde bulunan V. pseudoinfernalis, denizin “alacakaranlık kuşağı” olarak isimlendirilen derin bölgesinde yaşıyor. Bu bölge, yüzeyden gelen ışığın suya neredeyse hiç ulaşmadığı 800 metre ile 1.000 metre ortasındaki kısmını tanımlıyor.

Bu vampir mürekkep balıklarının hayatlarını bu derinlikte geçirmelerinin nedeni, bölgenin göreli olarak daha inançlı olmasından kaynaklanıyor. Yırtıcı hayvanların birçok, oksijen eksikliği nedeniyle bu bölgede hayatta kalamıyor. Sonuç olarak bu derin bölge, daha yüksek düzeylere nazaran daha inançlı olabiliyor.

Vampir mürekkep balıkları, isimlerinin uyandırdığı hislere karşın yırtıcı değil. Bu düzeylere ulaşabilecek rastgele bir şeyi avlamak yerine, daha yüksek düzeylerden dökülenleri yerler. Meyyit hayvanları, dışkıları, planktonları ve üstten düşen her şeyi tüketirler.

Işık üretip ışık küreleri gönderebiliyorlar

Ayrıca, vampirler üzere ışıktan kaçıyor olsalar da, vampir mürekkep balıkları etraflarını aydınlatmak için ışık üretebiliyorlar. Işık üreten organları, yırtıcı hayvanların başını karıştırmak ve karanlıkta kaybolmak için ışık küreleri de gönderebiliyor.

Araştırmacıların yeni bir cins bulduklarını anlamalarına yardımcı olan da bu ışık üreten organlarıydı. V. Pseudoinfernalis’in yüzgeçleri ile bedenin ucu ortasında tam ortada fotoforlar bulunuyor. Orjinal vampir kalamar çeşidinde ise ışık üreten organlar üçte bir çizgisinde yer alıyordu. Ayrıyeten yeni tıbbın sivri bir kuyruğu varken V. İnfernalis tıpkı kuyruğa sahip değil. Yeni çeşidin alt çenesi daha uzun olan farklı bir gagaya sahip. Genetik testler ise bunun farklı bir çeşit olduğunu kanıtlayan son nokta oldu.

Görseller ve çizimler de dahil olmak üzere yeni vampir kalamar hakkındaki detayları içeren araştırma bioRxiv üzerinde yayınlandı.