24 Şubat 2000’deki kaza sonrası maratona katılmak için hazırlanan Adem Yavuz, anıları silmeye çalışıyor.
Trabzon’un Akçaabat ilçesinde 2000 yılında 24 Şubat Uluslararası Yarı Maratonu’nu izlemek isterken kendisine yoldan geçen kamyonun çarpması sonucu ağır yaralanan Adem Yavuz, kendisinde acı anılar bırakan olayı 25 yıl sonra maratonda koşarak unutmaya çalışacak. 41 yaşındaki Adem Yavuz, her gün kilometrelerce koşarak maratona hazırlanıyor.
Trabzon’un Akçaabat ilçesinin Söğütlü mahallesinde yaşayan Adem Yavuz 2000 yılında 24 Şubat Uluslararası Yarı Maratonu’nu izlemek için çalıştığı fırından dışarıya çıktı. Yolun karşısına geçerek atletleri izlemek isteyen Adem Yavuz, bu sırada kamyonun çarpması sonucu ağır yaralandı. Hastaneye sevk edilen Adem Yavuz’un kaburga kemiklerinde kırıklar tespit edildi. 6 gün ağır bakımda, 12 gün ise serviste tedavi gören Adem Yavuz, uzun bir tedavinin akabinde tekrar sıhhatine kavuştu. Kazanın akabinde tekrar hayata tutunan Adem Yavuz, geçen 24 yıl boyunca maraton koşusunu hiç izlemedi fakat o günkü kaza anı ve maraton izleme heyecanını hiç unutmadı. O denli ki gazetelerde kendisi ile ilgili çıkan kaza haberini bir köşede saklamayı da ihmal etmedi.
Son yıllarda atletizme olan heyecanı yine depreşen Adem Yavuz, her gün kilometrece koşu yapmaya başladı. Arkadaşlarıyla sabahın birinci saatlerinde kentin kıyısında koşan Adem Yavuz, Trabzon ve Rize’de girdiği atletizm yarışmalarında dereceler elde etti. Bu başarıları ile atletizme olan ilgisi daha da artan Adem Yavuz, Trabzon’da her yıl klâsik olarak düzenlenen 24 Şubat Trabzon Memleketler arası Yarı Maratonu’na katılmaya karar verdi. Yavuz, maraton için hazırlıklarına orta vermeden sürdürüyor.
6 gün ağır bakım, 12 günde serviste tedavi gördü
Beden Eğitimi Öğretmenliği mezunu olan ve şimdilerde baba mesleği olan fırıncılığı yapan 2 çocuk babası Adem Yavuz, o kazadan sonra tekrar doğduğunu söyledi. 11 kaburga kemiğinin kırıldığını belirten Yavuz, “17 yaşındaydım. O vakitlerde futbol oynuyordum. 24 Şubat yarı maraton koşusuydu. Söğütlü mahallesinde babamın işyeri vardı. Yemek yerken koşucuları gördüm. Ne olduğunu anlamadım. Bir anda dışarı çıktım. Sonra düşündüğümde şaşırıyorum. Olacakmış diyorum. En son hatırladığım masadan kalkıp kapıdan çıkarken abimin bana ‘Gitme’ diye bağırışıydı. Ondan sonra bir şey hatırlamıyorum. Gözümü hastanede açmıştım. Ondan sonra 6 gün ağır bakımda yattım. 12 günde serviste yattık. İç kanamam olmuştu. 11 kaburga kemiğim kırıldı. Ondan sonra bir nevi hayata yine başladık. Artık hayata bakış açımız, insanlara bakış açım bu kazadan sonra hastanede yaşadıklarımı, ağır bakımda gördüklerimden sonra artık hayata daha çok paha vermeye başladım. Kendime, sevdiklerime daha çok vakit ayırmak için uğraşıyoruz. Bunun daha çok uğraşını vermeye başladım” dedi.
“Atletizme bu yıl başladım”
Atletizme bu yıl başladığını kaydeden Yavuz, “17 yaşındaydım. Şuan 41 yaşındayım. İnşallah Allah sıhhat, sıhhat, ömür verirse bu maratonda geçirmiş olduğum kazanın yarışında inşallah bu sefer de yarışmacı olarak hoş bir derece yapıp hoş bir halde bitirmek istiyorum. Atletizme bu yıl başladım. Trabzon’da bir yarışa girdim. Orada bir derece yaptık. Yine Çamlıhemşin’de bir koşu vardı. Oraya girdik. Orada da derece yapınca arkadaşlar ‘Gel koşalım’ derken kendimizi bir anda bu işin içinde bulduk. Bu halde bu tempoda hoş de bir idman programıyla birlikte arkadaşlarımız, abilerimizle bir arada bilhassa bu maratonda da bu eskideki anıyı artık bu yarışta bu türlü hoş bir dereceyle taçlandırıp istiyorum. 2 çocuğum var bunları onlara anlatıp spora bakış açılarını değiştirir diye düşünüyorum. İşimden fırsat buldukça bunun uğraşını vermeye çalışıyorum” şeklinde konuştu.
“Güzel anılar biriktirerek berbat anıları unutacağız”
Yaşadığı kazadan sonra 24 Şubat Uluslararası Yarı Maratonu’nu nu hiç izlemediğini vurgulayan Yavuz, “O kazadan sonra maratona hiç bakmadım. Atletizme bu yıl başladım. Benim için makus bir anıydı. Vefattan döndüm. Kaza geçirdiğim yerden her geçerken bakıyorum. Önümüze bakmak zorundayız. Bundan sonra daha hoş anılar biriktirerek makus anıları unutacağız. İş tempom biraz ağır olduğu için ‘Trabzon Run Grubu’muzla sabah kalkıp koşuyoruz. Kendimizi geliştirmeye çalışıyoruz. Hem havuza gidiyorum hem de birtakım günlerde salona giderek bacaklarımı güçlendirmeye çalışıyorum. Bazen ise sürat idmanları yapıyorum. Çalışmalarımız hoş gidiyor. Allah bir kaza, sakatlık vermezse yarışta hoş bir derece yapıp kürsüye çıkmak istiyorum. Bu berbat anıyı hoş bir anıyla taçlandırıp farklı bir anı olarak kenara koyacağız inşallah. Memleketler arası bir yarış. Bu bir yarış. Çok çalışan karşılığını alacak. Allah’a binlerce defa şükürler olsun bende bir eksiklik kalmadı. Spor sahiden insanı hayata bağlıyor” sözlerini kullandı. – TRABZON