480 kilometre derinlikteki okyanus incelendi: Satürn’ün en büyük uydusunda yaşam olabilir

Satürn’ün en büyük uydusu olan Titan, ağır atmosferi, yüzeyindeki sıvı metan gölleri ve is gibisi “kum” zirveleriyle uzun müddettir bilim insanlarının ilgisini çekiyor.

Arizona Üniversitesi’nden Antonin Affholder ve Harvard Üniversitesi’nden Peter Higgins liderliğindeki milletlerarası bir araştırma takımı, bu gizemli uyduda hayat mümkünlüğünü yine ele aldı.

“YAŞAM BARINDIRABİLİR”

Araştırmacılar, Titan’ın yaklaşık 480 kilometre derinliğindeki yer altı okyanusunu biyolojik güç modellemeleri ile inceledi. Bulgular, bu okyanusun organik unsurlarla beslenen kolay mikrobiyal ömür formlarını barındırabileceğini gösteriyor. Lakin, bu çeşit bir ömrün sadece çok sonlu ölçüde biyokütle ile var olabileceği belirtildi.

Affholder, Titan’daki bol ölçüdeki organik hususun daha evvel ömür için büyük bir fırsat olarak değerlendirildiğini belirterek şu açıklamada bulundu:

“Organik maddelerin bolluğu, sanki yaşam için sınırsız bir besin kaynağı varmış gibi yorumlanıyordu. Ama tüm organik moleküller yaşam tarafından kullanılabilir değil ve yüzey ile yer altı okyanusu arasındaki etkileşim çok sınırlı.”

Bu durum, NASA’nın Titan’a yönelik planladığı Dragonfly vazifesini daha da kıymetli hâle getiriyor.

YAŞAMIN ANAHTARI FERMANTASYON OLABİLİR

Araştırmacılar, Titan’da hayatın oksijen üzere oksitleyicilere gereksinim duymayan, sırf organik moleküllerle işleyen fermantasyon üzere kolay bir metabolizma yoluyla var olabileceğini öne sürdü.

Affholder, “Fermantasyon, Dünya’daki ömrün erken periyotlarında gelişmiş olabilir. Birebir çeşitten mikroplar Titan’da da var olabilir mi, diye sorduk.” tabirlerini kullandı.

TİTAN’DAKİ MİKROPLARIN GÜÇ KAYNAĞI

Ekip ayrıyeten, en kolay aminoasit olan glisinin, Titan’daki varsayımsal mikroplar için güç kaynağı olup olamayacağını da inceledi. Fakat simülasyonlar, Titan’daki bol organik unsurun sadece küçük bir kısmının bu çeşit mikroorganizmalar tarafından kullanılabileceğini gösterdi.

Yer altı okyanusuna glisin taşınabilmesi için, Titan’ın kalın buz katmanı aracılığıyla bir yüzeyden-alta geçişin olması gerekiyor. Meteor çarpmaları üzere ender olayların, süreksiz erime havuzları oluşturarak bu transferi sağlayabileceği düşünülüyor.

Araştırma sonunda, glisin kaynaklarının lakin toplamda birkaç kilogramlık mikrobiyal biyokütleyi destekleyebileceği ortaya kondu. Bu, Titan’ın tüm okyanusunda ortalama olarak litre başına bir hücreden daha az mikrop bulunabileceği manasına geliyor.

Affholder, “Yeni çalışmamız, bu kaynakların sadece çok küçük bir mikrobiyal nüfusu desteklemeye yeteceğini gösteriyor.” dedi.

Bu sonuçlar, Titan’daki ömür mümkünlüğünü büsbütün dışlamasa da, bu ömrün son derece hudutlu ve kuvvetli şartlar altında var olabileceğini ortaya koyuyor.