Voyager 1 sondası, 1981’den beri kullanılmayan bir vericinin yardımıyla, üstelik 24 milyar kilometre uzaklıktan “evine” sinyal göndermeyi başararak herkesi şaşırttı.
Voyager 1, fırlatılmasından 47 yıl sonra bile yetenekleriyle insanlığı etkilemeye devam ediyor. İkiziyle birlikte yıldızlar ortası uzaya geçen uzay aracının artık bizleri şaşırtacak daha fazla yeteneği kalmadığını düşünebilirsiniz. Fakat geçtiğimiz birkaç hafta içerisinde yaşanan bir öteki aksaklık irtibatın kesilmesine sebep oldu ve uzay aracı, 1981’den beri kullanılmayan bir donanımı kullanarak bu probleme şaşırtan bir tahlil bulmayı başardı.
Sonda, şu anda Dünya’dan 24 milyar kilometreden daha uzakta bulunuyor. Bir sinyalin uzay aracına ulaşması yahut ondan gelmesi 22 buçuk saatten fazla sürüyor. 16 Ekim’de, yer takımı uzay aracından ısıtıcılarından birini açmasını istedi. Voyager 1’ın çok soğuk bir ortamda olduğu için iç sistemlerinin çalışabilmesi için sıcak tutulması gerekiyor. Uzay aracı radyoaktivite ile çalışıyor ve güç kaynağı artık tükeniyor olsa da, ısıtma için hala bol ölçüde gücü var.
Ancak bir sorun yaşandı ve 18 Ekim’de Voyager 1, cevap vermedi. Sonda, Derin Uzay Ağı ile irtibat kurmak için bir X-band radyo vericisi kullanıyor. Misyon grubu, komutun arıza müdafaa sistemini tetiklemiş olabileceğini ve bunun da X-band vericisinden gelen sinyalde bir değişiklikle daha düşük bir bilgi iletim suratına yol açabileceğini hesapladı.
Ekip kestirim ettikleri bu sinyali arayarak bulmayı başardı. Bu durum bir ölçü aksaklık yaratmış olsa da, geçtiğimiz yıl uzay aracının anlamsız sesler oluşturduğu durumun bilakis rastgele bir halde alarm durumuna geçmeyi gerektirmedi. Daha sonra grup, durumu daha derin bir formda incelemeye başladı. Lakin 19 Ekim’de, telaş verici bir gelişme yaşandı ve sinyal büsbütün durdu. Neyse ki, Voyager 1’in yerleşik bilgisayarı, sıra dışı bir tahlil buldu.
NASA’dan Tony Greicius, Voyager Blog’da paylaştığı yazıda, “Uçuş ekibi, Voyager 1’in arıza koruma sisteminin iki kez daha tetiklendiğinden ve X-bandı vericisini kapatıp S-bandı adı verilen ikinci bir radyo vericisine geçtiğinden şüpheleniyordu” tabirlerini kullandı ve devam etti: “S-bandı daha az güç kullanırken, Voyager 1 1981’den beri Dünya ile iletişim kurmak için bunu kullanmamıştı. X-bandı verici sinyalinden farklı bir frekans kullanıyor ve sinyal önemli ölçüde daha zayıf. Uçuş ekibi, uzay aracının uzaklığı nedeniyle S-bandının Dünya’da tespit edilebileceğinden emin değildi, ancak Derin Uzay Ağı’ndaki mühendisler bunu bulabildi.”
Ekip, S-band vericisinin tüm bu vakitten ve inanılmaz bir aralıktan sonra bile güzel çalıştığını doğruladı. Şu anda uzay aracını olağan işleyişine geri döndürmek için çalışıyorlar.